Η ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ ...

... στις 13 Απριλίου του 1204, οι Σταυροφόροι, με την Δ΄ Σταυροφορία τους πέτυχαν να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη.

Αποτέλεσμα της κατακτήσεως αυτής ήταν να μοιραστεί η Βυζαντινή Αυτοκρατορία στους αρχηγούς των σταυροφόρων κατά το φεουδαρχικό σύστημα που εφαρμοζόταν τότε στη Δύση. Έτσι ιδρύθηκαν διάφορες λατινικές πολιτείες όπως η ηγεμονία της Αχαΐας, τα δουκάτα των Αθηνών και του Αιγαίου και άλλα μικρά κρατίδια.

Ολόκληρη σχεδόν η Πελοπόννησος περιήλθε στα χέρια της ηγεμονίας της Αχαΐας με αρχηγό τον πρίγκιπα Γουλιέλμο. Μετά το Γουλιέλμο η εξουσία περιήλθε στο Γοδεφρείγο Βιλλαρδουίνο.

Ο Πόρος και η περιοχή της Τροιζηνίας, όπως ολόκληρη η Ναυπλία και το Άργος, ανήκαν στην ηγεμονία της Αχαΐας. Το 1212 όμως η περιοχή περιήλθε στην κυριότητα του Δουκάτου των Αθηνών όπου είχε ανακηρυχθεί ηγεμόνας ο Όθων Δελαρός, γιος Βουργουνδίου ευπατρίδη.

Ο Πόρος στα χρόνια της φραγκοκρατίας ήταν σχεδόν ακατοίκητος και στις βόρειες ακτές του είχαν ορμητήριο Μπαρμπερίνοι πειρατές.

Ο Δαμαλάς στα χρόνια της Ενετοκρατίας αποτέλεσε τη βαρωνία του Ντάμαλετ και την εποχή του πάπα Ινοκέντιου του Γ' έγινε έδρα Λατίνου επισκόπου. Η επισκοπή αυτή διατηρήθηκε μέχρι την κατάληψη της περιοχής από τους Τούρκους.